Plitvice

16 september 2023 - Plitvička Jezera, Kroatië

Gisteren geheel volgens planning naar de Plitvice meren en watervallen gegaan. Negen uur in de bus, we hebben het gehaald. Een echt schoolreisjesgevoel, zo met de bus naar een attractie. Anders dan vaak met zo’n schoolreis waren we nu met een kwartiertje al op de bestemming. Dat wil zeggen qua busreis. De ingang van het park was nog een kwartiertje lopen.

Maar goed, dan heb je ook wat. Het was schitterend.

20230915_082547438_iOS 20230915_081813967_iOS20230915_083428560_iOS

20230915_092208399_iOS

Eerlijk gezegd krijg ik ook wel een beetje jeuk van dit soort attracties. Je wil het graag zien, maar het gevoel dat je deel bent van een grote kudde die zich keurig over de gebaande paden laat leiden is steeds op de achtergrond aanwezig. Jeuk dus.

20230915_091821415_iOSMisschien krijg je er uiteindelijk wel dit soort natuur van 20230915_093339359_iOS

Er waren ook beestjes

20230915_082848375_iOS20230915_102719370_iOS

20230915_103023201_iOS
 

En een steen met daarop een verhaal waar ik uit begrijp dat de Balkanoorlog al in 1943 een impuls kreeg. Hoewel het erop lijkt dat op dat moment het bestrijden van Hitler ook een belangrijk (het belangrijkste?) doel is.

20230915_102924401_iOS

20230915_102911959_iOSBoeiend, die geschiedenis.

Het laatste vogeltje, een boomklever heb ik inmiddels geleerd, is met ons meegereisd en zat bij de camper ook weer lekker te hakken. Grappig dat het beestje gereedschap gebruikt, een steentje of een pit. Die stopt ie in een gleuf in de schors en daarop hakt ie dan. Slim!

Vandaag een fietstochtje gemaakt. Dan merk je toch wel dat we in een aangeharkt land leven. Hier is asfalt nog in de minderheid. Vaak half verharde wegen met steenslag. Tenminste, de wegen waar ik graag op fiets. De hoofdwegen zijn allemaal keurig geasfalteerd. Maar op de fiets zijn die langsrazende auto’s bepaald geen pretje.

Onderweg natuurlijk weer veel moois gezien

IMG_1645IMG_1646IMG_1648

IMG_1647Hier ergens moet de camping liggen.

Ook nog even stevig moeten trappen om te voorkomen dat een klein kuitenbijtertje, zo’n klein keffend mormel, daadwerkelijk in m’n kuit of enkel kwam te hangen. Hij had ook een grote broer die meerende. Nog meer aanleiding om door te trappen. Alles ging goed dus helemaal klaar om morgen opnieuw naar de meren en watervallen te gaan. Nu naar de andere kant, de grote waterval. Benieuwd.

Foto’s